Między mocarstwami

Geopolityczne położenie państw bałtyckich: Litwy, Łotwy i Estonii od wieków wiązało się z problemami. Mimo upływu lat nie inaczej jest dzisiaj. Czy historyczne analizy mogą być przydatne w rozwiązaniu obecnych kryzysów? Jeśli nie liczyć Polski, żaden kraj nie ucierpiał podczas II wojny światowej tak bardzo jak państwa bałtyckie – Litwa, Łotwa i Estonia. W kleszczach między Związkiem Radzieckim a Niemcami już od 1918 roku były areną walk o wpływy i terenem okupowanym.
Między mocarstwami to historia podboju i wyzysku, śmierci i masowych deportacji, a także tragicznych losów ludzi zmuszanych do gorzkich wyborów i walki w szeregach armii okupantów. Prit Buttar, opierając się na licznych źródłach, pracach historycznych, materiałach archiwalnych i relacjach uczestników wydarzeń, szczegółowo opisuje przebieg działań na froncie wschodnim i krwawych walk w Kurlandii. Jego książka stanowi wyczerpującą historię trzech małych państw, które próbowały wybić się na niepodległość.
Prit Buttar studiował medycynę w Oksfordzie i Londynie, a następnie wstąpił do armii brytyjskiej, gdzie był lekarzem. Zasiada w Brytyjskim Stowarzyszeniu Medycznym, regularnie pisuje do prasy medycznej, pojawia się w radiu i telewizji. Między mocarstwami to jego druga książka, Dom Wydawniczy REBIS opublikował już Pole walki Prusy (2011).
Polskie siły zbrojne na zachodzie 1939-1946

Autor w niezwykle ciekawy sposób przedstawia wkład Polaków w wysiłek zbrojny aliantów we Francji, północnej Afryce, na Środkowym i Bliskim Wschodzie, we Włoszech i w zachodniej Europie, przede wszystkim jednak przybliża polskie koncepcje strategiczne i plany, kładąc przy tym nacisk na tzw. strategię bałkańską.
Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie 1939-1946 to bowiem głównie rzecz o (geo)polityce i dyplomacji, zwłaszcza zaś o trudnych polskich kontaktach- zwłaszcza z ZSRR, ale również z Wielką Brytanią i USA. Peszke w mistrzowski sposób pokazuje gorzki los Polaków, którzy mimo ogromnego zaangażowania i daniny krwi, począwszy od Teheranu byli coraz bardziej lekceważeni przez sprzymierzeńców i stopniowo przegrywali walkę o swoją przyszłość. To tragiczna historia państwa, które padło ofiarą nie tylko agresorów, ale też sprzymierzeńców i ich wielkiej polityki.
Michael Peszke urodził się w 1932 roku w Dęblinie, gdzie jego ojciec uczył w Szkole Orląt. Opuścił kraj 17 września 1939 roku, a w 1941 roku dołączył do ojca, polskiego oficera łącznikowego w RAF Training Command, następnie zaś w Oddziale Planowania Sił Powietrznych Kwatery Głównej Naczelnego Wodza w Londynie. W Wielkiej Brytanii uczęszczał do Saint Joseph’s College w Dumfries i do John Fisher School w Purley. W 1956 roku ukończył medycynę na uniwersytecie w Dublinie. Studia podyplomowe odbył w Stanach Zjednoczonych. Doświadczenia wojenne oraz rozmowy z ojcem skutkowały wieloletnimi badaniami dziejów polskiej wojskowości, których rezultatem są liczne publikacje.
dodaj komentarz »