Naziści w Walce z Aliantami poszukiwali cennego sojusznika, który mógłby im (zachodowi oczywiście) bardzo zaszkodzić. Znaleźli go wśród muzułmanów a przede wszystkim wśród ich przywódców. Kontakty nazistów ze światem islamu rozpoczęły się już w momencie gdy przejęli władzę w Niemczech. Nazistów i świat islamu łączyła jeszcze jedna sprawa poza walką z aliantami. Nienawiść do Żydów.

Urodził się w roku 1908 w Wiedniu zmarł w roku 1975 w Madrycie. Przez wielu współczesnych historyków jest określany jako ,,cudowna broń Hitlera”. Z zawodu inżynier mechanik, z przekonań austriacki nazista. Wierzył, że wszystkie ekonomiczne oraz polityczne problemy Austrii jakie nawiedzały ten kraj po 1918 roku znikną gdy kraj ten połączy się z Niemcami.

Jeśli Adolfa Eichmana można uważać za oprawce z za biurka, to Aloisa Brunera trzeba uważać za jego prawą rękę, człowieka, który potrafił tak pokierować deportacjami żydów by przebiegały „szybko i sprawnie nie wykazując tendencji zastojowych”. Austriak urodzony w roku wybuchu I wojny światowej.

Wojska Waffen SS liczyły ponad 38 dywizji pod koniec II wojny światowej. Jedną z nich była dywizja Waffen SS Prinz Eugen sformowana w roku 1942. Odróżniało ją to, iż jednostka ta składała się prawie wyłącznie z Rumuńskich Niemców. Sasi Siedmiogrodzcy oraz Banaccy Szwabowie stanowili trzon siły jednostki.

Ludolf von Alvensleben urodził się w 1901 roku w Hale w Cesarstwie Niemieckim. Pochodził z jednego z najstarszych rodów arystokratycznych w Niemczech. Jego droga życiowa wiodła od członkostwa w NSDAP której był członkiem od 1929 roku, poprzez zasiadanie w Reichstagu po zdobyciu władzy przez nazistów w roku 1933, adiutanturę u szefa SS Heinricha Himmlera do dowódcy Samoobrony Niemieckiej na całe Pomorze.

Podczas I wojny światowej doszło do użycia gazów bojowych na wielką skalę. Gdy umilkły działania wojenne, podpisano Traktat Wersalski gdzie w jednym z jego punktów był zakaz używania gazów bojowych. Żadne jednak państwo nie miało zamiaru tego zakazu respektować.

Niemcy po I wojnie światowej na mocy decyzji traktatu wersalskiego nie mogły posiadać czołgów. Politykom niemieckim udało się jednak ominąć ten zakaz. Znaleźli partnerów w Europie w postaci takich państw jak: ZSRR i Szwecja. Tam niemieckie firmy zbrojeniowe działały w ukryciu korzystając z firm szwedzkich i radzieckich. Budowane czołgi były przedstawiane jak traktory.

Wszystkie państwa na świecie usiłują wprowadzić do użytku najnowocześniejsze technologie by uzyskać z nich określone profity. Tak samo było w przypadku III Rzeszy. Gdy w roku 1933 do władzy jako kanclerz a następnie jako prezydent doszedł Adolf Hitler, naukowcy niemieccy otrzymali rozkaz tworzenia nowych rodzajów broni

Powszechnie znane jest staroniemieckie powiedzenie: „ Kirche, Küche, Kinder”. Co oznacza w tłumaczeniu na język polski: „Kościół, Kuchnia, Dzieci”. W dawnych czasach mocno zarysowany był model rodziny gdzie kobieta zajmowała się prowadzeniem gospodarstwa domowego, sprzątaniem, gotowaniem, wychowywaniem dzieci i przymusowym współżyciem seksualnym ze swoim mężem, któremu w życiu praktycznym była poddana.

Bitwa na Łuku Kurskim rozegrała się w dniach od 5 lipca do 23 sierpnia 1943 r. Do historii przeszła ona jako największa pancerna bitwa w dziejach świata. Udział w niej wzięło nieco ponad 6 tys czołgów, 3 tys samolotów i ponad 2 mln żołnierzy ( tu znaczna przewaga ZSRR). Była to ostatnia próba odzyskania topniejącej już przewagi Wehrmachtu na froncie wschodnim .

Martin Borman urodził się w roku 1900 a więc u progu XX wieku. Nie wiele wiadomo na temat najwcześniejszych lat jego życia. Najpewniejszą informacją jest jego ślub z Gerdą Buch córką Waltera Bucha jednego z najstarszych towarzyszy partyjnych Adolfa Hitlera, co stało się faktem pod koniec lat 20-tych. Został zauważony przez Rudolfa Hessa zastępcę Hitlera na początku lat 30- tych.

Operacja Barbarossa"rozpoczęła się 22 czerwca 1941 r. o godzinie 3 nad ranem. Armia niemiecka licząca 4 mln żołnierzy wraz z sojusznikami zaatakowała na całej długości linii frontu. Druzgocącym uderzeniem rozbili armię czerwoną i 50 km dziennie wdzierali się w serce ZSRR. Agresja na ZSRR jest uznawana za największy błąd Hitlera podczas całej wojny.