W okresie III Rzeszy, niemiecka prasa została całkowicie podporządkowana ideologii narodowego socjalizmu i wykorzystana jako kluczowe narzędzie propagandy. Władze hitlerowskie rozumiały potęgę słowa drukowanego jako środka oddziaływania na masy- dlatego już w pierwszych miesiącach po objęciu władzy przez Adolfa Hitlera rozpoczęto proces centralizacji i cenzury prasy.

Obóz koncentracyjny Gross-Rosen był jednym z najokrutniejszych obozów założonych przez nazistowskie Niemcy. Powstał w sierpniu 1940 roku w Rogoźnicy na Dolnym Śląsku, początkowo jako filia obozu Sachsenhausen, lecz już w maju 1941 roku został przekształcony w samodzielny obóz koncentracyjny SS.

Obozy koncentracyjne III Rzeszy były miejscem niewyobrażalnego cierpienia, terroru i śmierci. W ich cieniu toczyło się jednak życie ludzi, którzy te miejsca tworzyli, nadzorowali i zarządzali nimi- esesmanów. Choć byli częścią machiny zagłady, wielu z nich prowadziło pozornie „normalne” życie.

Wśród licznych artefaktów z czasów II wojny światowej jednymi z najbardziej rozpoznawalnych są tzw. nieśmiertelniki- metalowe identyfikatory żołnierzy, które miały zapewnić możliwość rozpoznania poległych na polu bitwy. W Wehrmachcie, czyli siłach zbrojnych III Rzeszy, noszono je powszechnie, a ich konstrukcja i system oznaczeń do dziś fascynują historyków oraz kolekcjonerów militariów.