Biografie » Gerd von Rundstedt
Gerd von Rundstedt
12.12.1875 - 24.02.1953

Do armii niemieckiej wstąpił w roku 1893, a w roku 1902 dostał się do elitarnej Akademii Wojskowej. Brał udział jako oficer w I wojnie światowej w sztabie generalnym na froncie wschodnim (w Turcji) i zachodnim (we Francji). Wojnę zakończył jako major i dowódca sztabu w dywizji. W okresie międzywojennym jego znaczenie i pozycja w Reichsweherze rosły. W roku 1927 otrzymał stopień generała majora, w marcu 1929 generała porucznika, natomiast w roku 1932 roku został mianowany dowódcą 3 Dywizji Piechoty. W październiku 1938 roku uczestniczy w zajmowaniu przez Niemców Sudetów. W listopadzie 1938 roku odszedł w stan spoczynku, ale w sierpniu 1939 roku powrócił do służby. W czasie kampanii wrześniowej dowodził Armią "Południe". 19 lipca 1940 został awansowany do stopnia feldmarszałka. Po wybuchu wojny ze ZSRR w 1941 roku dowodził Armią "Południe" w sile 52 dywizji piechoty i 5 dywizji pancernych. Początkowo jego armia wolno posuwała się do przodu, później z większym sukcesami - zdobył Kijów i ruszył na Charków i Rostów nad Donem. Von Rundstedt był przeciwny kontynuowaniu ofensywy w zimie, ale jego poglądy nie zostały wzięte pod uwagę.

Kontruderzenie rosyjskie odrzuciło armię Rundstedta do tyłu. Wbrew rozkazom Hitlera wycofał swoje wojska co wprawiło Fuhrera we wściekłość. Odwołał Rundstedta i zastąpił go generałem Waltherem von Reichenau. W marcu 1942 roku Rundstedt został wyznaczony do organizowanie obrony w zachodniej Europie. Konflikt z Erwinem Rommlem spowodował, że bezpośrednie dowodzenie wojskami pancernymi we Francji przejął Hitler. W czerwcu 1944, von Rundstedt nalegał by zawrzeć porozumienie pokojowe z aliantami, Hitler usunął go i na jego miejsce mianował gen. Gunthera von Kluge. Po zamachu na Hitlera 20 lipca 1944 przewodniczył sądowi honorowemu badającemu sprawy oficerów podejrzanych o współudział w spisku. 9 września 1944 roku powrócił na stanowisko głównodowodzącego obszaru "Zachód" i dowodził niemieckim kontruderzeniem w Ardenach. Jednak obarczony winą za niepowodzenia został ponownie, i ostatecznie zdymisjonowany w marcu 1945 roku. 1 maja 1945 roku został pojmany przez amerykańską 36 Dywizję Piechoty. Podczas przesłuchania doznał drugiego zawału. Chociaż był oskarżony o zbrodnie wojenne w Polsce, ZSRR i na Zachodzie, ze względu na zły stan zdrowia przed sądem nie stanął i w maju 1949 roku wyszedł na wolność.
dodaj komentarz »
Copyright © 2006-2024 Vaterland.pl