Przed wybuchem wojny we wszystkich krajach Europy powstają partie faszystowskie. Masowe poparcie otrzymały one zwłaszcza we Włoszech /Benito Mussolini/, w Niemczech /Adolf Hitler/ oraz w Hiszpanii /Jose Antonio Primo de Rivera/. Kierownictwo niemieckiej partii narodowosocjalistycznej usiłuje w czasie wojny wzmacniać istniejące już, choć skrajnie małe ruchy faszystowskie w okupowanych krajach i wykorzystać je dla swych celów. W Europie Północnej istnieją : norweskie Nasjonal Samling /Vidkun Abracham Quisling/ oraz Duńska Narodowosocjalistyczna Partia Robotników /Frits Clavsen/. Po zakończeniu kampanii na Zachodzie Niemcy będą wspomagać belgijską Flaamsch National Verbond /Gustave de Clevcq/, partie francuskie takie jak Parti Populaire Francais /Jacques Doriot/ i Rassemblement National Populaire /Marcel Deat/ oraz holenderską National Socialistische Beweging /Anton Mussert/.
Ugrupowania te nie mają jednak dużego poparcia społeczeństwa. W Europie Południowo -Wschodniej ruchy faszystowskie mają tradycyjnie licznych wyznawców. Do najważniejszych partii w tym regionie należą :węgierska Partia Narodowej Woli /Ferenc Szalasi/, rumuńska Żelazna Gwardia /Horia Sima/, oraz chorwaccy ustasze /Ante Pavelić/. Także w Wielkiej Brytanii działa ugrupowanie faszystowskie w postaci British Union of Fascists Oswalda Mosleya, w czasie wojny internowane. W Stanach Zjednoczonych istnieją liczne ruchy ultraprawicowe i faszystowskie, propagujące dominację "białej rasy aryjskiej".
Vidkun Abracham Quisling |
Jacques Doriot |
Marcel Deat |
Anton Mussert |
Ferenc Szalasi |
Horia Sima |
Ante Pavelić |
Oswald Mosley |
Jose Antonio Primo de Rivera |
dodaj komentarz »