Wszyscy dyktatorzy potrzebowali i potrzebują służb medycznych, aby dbać o swoje zdrowie oraz budować wizerunek siły i sprawności fizycznej. Tak było również w przypadku Adolfa Hitlera. Jego głównym lekarzem został Theodor Morell. Z biegiem czasu Morell stał się osobą odpowiedzialną za zabiegi mające utrzymać Führera przy zdrowiu- badał go, podawał leki, przepisywał narkotyki w celu uśmierzania bólu. Najprawdopodobniej, na jego polecenie, Hitlerowi podawano też wolno działającą truciznę.

Morell urodził się w 1886 roku w Hesji i karierę lekarską rozpoczął w latach 20. XX wieku. Gdy naziści doszli do władzy, wstąpił do NSDAP dopiero w 1938 roku. Co ciekawe, do tego czasu leczył głównie Żydów- nie przeszkodziło mu to jednak w zrobieniu błyskawicznej kariery u boku nazistów. Do Hitlera trafił za pośrednictwem Heinricha Hoffmanna, nadwornego fotografa Führera, który polecił go osobiście. W tamtym okresie Morell prowadził ekskluzywny gabinet przy Kurfürstendamm w Berlinie, lecz bardzo szybko przekonał się, jak intratna może być służba dla reżimu. W nagrodę otrzymał m.in. dwie wille ufundowane przez Hitlera oraz możliwość założenia własnego koncernu (Hamma) produkującego leki. To właśnie w tych zakładach powstawały preparaty dla Hitlera i innych nazistowskich dygnitarzy, a także środek przeciw pchłom dla Wehrmachtu na froncie wschodnim.

Żołnierze Wehrmachtu nazywali go pogardliwie „Russlau” lub „Ruska Wesz”, ponieważ jego preparat często działał odwrotnie do zamierzonego efektu. Nie przeszkadzało mu to jednak w dorobieniu się ogromnego majątku na kontraktach wojskowych. Morell towarzyszył Hitlerowi we wszystkich głównych kwaterach oraz podczas podróży na front. Pomimo krytyki innych lekarzy nazistowskich, którzy twierdzili, że jego metody szkodzą Hitlerowi, Morell utrzymał swoją pozycję praktycznie do końca wojny.

Bogactwo nie przesłoniło mu jednak instynktu samozachowawczego. Choć przeniósł się do bunkra pod Kancelarią Rzeszy, nie zamierzał towarzyszyć Hitlerowi do ostatnich chwil. 22 kwietnia 1945 roku pożegnał się z nim, tłumacząc, że nie jest w stanie dalej pełnić służby. Hitler przyjął to chłodno, lecz zgodził się na jego wyjazd. Faktycznym powodem „ewakuacji” była budowa kolejnej luksusowej willi nad Jeziorem Bodeńskim- Morell chciał sprawdzić, co z niej pozostało.

Przed odjazdem polecił kamerdynerom, by nadal podawali Hitlerowi lekarstwa i narkotyki zgodnie z jego dotychczasowymi recepturami. Do Bawarii dotarł pod koniec kwietnia 1945 roku, lecz wolnością nie cieszył się długo- został schwytany przez wojska amerykańskie. Pobyt w więzieniu odbił się na jego zdrowiu i Morell zmarł w 1948 roku.