Artykuły » Najbliżsi współpracownicy Adolfa Hitlera
Wokół wszystkich dyktatorów zawsze istnieje grono ludzi, którzy są ich najbliższymi współpracownikami. Przebywają razem z dyktatorem praktycznie bez przerwy tworząc "elitarny" niewielki krąg cieszący się przywilejami jakimi nie mogą pochwalić się inni. Tak samo było w przypadku Adolfa Hitlera. Obok takich postaci jak chociażby Martin Bormann, Heinrich Himmler czy Herman Goering istniała grupa, która już od początku dnia zajmowała się dyktatorem. Artykuł stara się przybliżyć postacie ludzi, którzy wytrwali z dyktatorem praktycznie do samego końca.

Pierwszą z tych osób był Heinz Linge- osobisty kamerdyner Adolfa Hitlera. Urodzony na rok przed wybuchem I wojny światowej. Z nazistami związał się od chwili gdy ci zdobyli władzę w Niemczech. Wstąpił do NSDAP gdyż uważał tak jak wielu, że jest to jedyna słuszna droga. Przyjęto go do SS. Jego pracowitość zwróciła uwagę samego Adolfa Hitlera. Z rozkazu Hitlera rozpoczął naukę jako hotelarz i to otworzyło mu drogę do "kariery". Zostaje szefem służby osobistej Adolfa Hitlera. Bardzo szybko przyszły awanse (aż do rangi majora SS) i odznaczenia za wierną służbę u boku wodza nazistów. Często to właśnie Lingę ostatecznie decydował kto pierwszy może wejść do gabinetu oraz prywatnych pomieszczeń Fuhrera. Linge towarzyszył Hitlerowi we wszystkich kwaterach głównych, był pierwszą osobą, która przeniosła się za swoim "pracodawcą" do Bunkra pod Kancelarią Rzeszy. Wytrwał z Hitlerem do końca. Był jednym ze świadków na ślubie Hitlera i Ewy Braun. Ostatnim rozkazem Hitlera, który Linge wykonał było wyniesienie ciał wodza III Rzeszy i jego żony w celu spopielenia ich zwłok. Kamerdyner Hitlera był jednym z ostatnich, którzy opuścili bunkier. Pozostał wierny do końca nawet wobec schwytania przez wojska radzieckie nie zdradził co tak naprawę stało się w pod koniec kwietnia 1945 w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy. Do Niemiec wrócił w połowie lat 50- tych. Nigdy nie powiedział prawdy jak wyglądały ostatnie chwile Adolfa Hitlera. Zmarł na początku lat 80- tych w RFN.

Otto Gunsche- osobisty adiutant Adolfa Hitlera. Podobnie jak Linge miał stopień majora SS. Od początku lat 30- tych w organizacjach nazistowskich w tym w Hitlerjugend, a następnie w SS oraz w NSDAP. Został zauważony przez Adolfa Hitlera podczas jednej z wizyt Hitlera w pułku Leibstandarte SS Adolf Hitler, a później wprowadzony do Begleitkommando specjalnego, 8 osobowego oddziału pilnującego Hitlera przez 24 godziny na dobę. Na własną prośbę został przeniesiony na front wschodni gdzie walczył aż do przełomu lat 1943 /1944. Ponownie trafił do Berlina gdzie objął stanowisko osobistego adiutanta Adolfa Hitlera. Podobnie jak Linge z Hitlerem był praktycznie do końca. Schwytany dostaje się do niewoli radzieckiej. Przetrzymywany był w tym samym obozie co kamerdyner Hitlera. Gunsche wrócił do Niemiec w połowie lat 50- tych jednak nie sprzyjało mu szczęście. Władze NRD aresztowały go i osadziły w ciężkim więzieniu, z którego udało mu się uciec do RFN. Umiera w roku 2003. Do końca swoich dni przedstawiał niewiele na temat tego co stało się 30 kwietnia 1945 roku.

Kolejną osobą był Hans Baur- osobisty pilot Adolfa Hitlera. Urodzony pod koniec XIX wieku podczas I wojny światowej służył w lotnictwie wojskowym. Po zakończeniu wojny pracował w lotnictwie cywilnym. Gdy tylko naziści doszli do władzy był jednym z tych, którzy włączyli się w odbudowę niemieckich sił powietrznych. Co najmniej od połowy lat 30- tych był osobistym pilotem Adolfa Hitlera. Baur był honorowym członkiem SS w randze generalskiej. Dowodził ponadto eskadrą samolotów rządowych wożących najważniejszych dostojników nazistowskich. Był jednym z tych, którzy namawiali Adolfa Hitlera do ucieczki z oblężonego Berlina. Pilot przywódcy III Rzeszy trafił do niewoli radzieckiej, z której został zwolniony w roku 1955. Zmarł na początku lat 90- tych.

Erich Kempka- osobisty kierowca Adolfa Hitlera, szef Narodowosocjalistycznego Związku Kierowców. W NSDAP od początku lat 30-tych, jeden z 8 członków, a zarazem założyciel Begleitkommando. Był jedną z pierwszych osób, które zostały wtajemniczone w plan Nocy Długich Noży gdy w roku 1934 zamordowano kierownictwo SA z Ernstem Rohmem na czele. Gorliwość Kempki opłaciła się gdyż został osobistym kierowcą Adolfa Hitlera. Należał do SS, gdzie miał rangę podpułkownika. Towarzyszył Hitlerowi gdy ten wizytował oddziały frontowe. Adolf Hitler powierzył mu również ostatnie zadanie. Kempka miał zadbać o to aby ciało wodza III Rzeszy został spalone oraz nie wpadło w ręce radzieckie. Wykonał to zadanie i zaraz po nim uciekł z Berlina. Ukrywał się do czerwca 1945 roku gdy został schwytany przez wojska amerykańskie w Bawarii. Zeznawał w procesie norymberskim. Alianci bowiem podejrzewali, że wie gdzie przebywa Martin Bormann sekretarz Adolfa Hitlera. Nic jednak nie dały przesłuchania jakim poddawano Kempkę. Osobisty kierowca wodza III Rzeszy zmarł w połowie lat 70- tych. Swoje wspomnienia dotyczące II wojny światowej i swojej pracy dla reżimu nazistowskiego opisał w książce "Byłem kierowcą Hitlera".

Traudl Junge,Christa Schroeder, Gerda Christian, Johanna Wolf- wszystkie jako sekretarki należały do osobistej adiutantury Adolfa Hitlera podlegającej SS.

Johanna Wolf- związała się z narodowymi socjalistami w latach 20- tych. Została polecona przez Rudolfa Hessa samemu Hitlerowi. Ta zwolenniczka nazizmu wstąpiła do NSDAP pod koniec lat 20- tych. Od czasu przejęcia władzy aż do roku 1945 pracowała dla Adolfa Hitlera. W roku 1945 została wysłana do Bawarii na osobiste życzenie i polecenie swojego szefa. Została internowana przez wojska amerykańskie. Po zwolnieniu do końca swojego życia starała się nie udzielać żadnych wywiadów oraz nie udzielała się zbyt aktywnie w życiu publicznym.

Christa Schroeder- urodzona w roku 1908 w Dolnej Saksonii. Od lat 20- tych pracowała jako stenotypistka w zakładach przemysłowych. Jej kariera została przerwana z powodu wielkiego kryzysu końca lat 20- tych. W celu znalezienia zajęcia udała się do Monachium i tam uśmiechnęło się do niej szczęście. Znalazła zatrudnienie w siedzibie NSDAP w Monachium w tak zwanym "Brunatnym Domu". Tutaj zwrócił na nią uwagę Adolf Hitler, który zatrudnił ją jako osobistą sekretarkę. Spędziła u boku Hitlera 12 lat. Została odesłana z bunkra Hitlera tuż po jego ostatnich urodzinach. Uciekła do Bawarii. Tam odnalazły ją wojska aliantów zachodnich. Więziono ją do roku 1948. Tak samo jak Johanna Wolf nie wyrażała zgody aby opublikować wspomnienia. Ukazały się one dopiero po jej śmierci w latach 80- tych.

Traudl Junge- jedna z najmłodszych stażem jak i wiekiem (urodziła się w 1920 roku) sekretarek Adolfa Hitlera. Zatrudniona najpierw w Kancelarii Rzeszy w Berlinie, a od 1942 roku jak sekretarka Fuhrera. Była jedną z tych osób, które nie uciekły w ostatnich dniach kwietnia 1945 roku z bunkra Hitlera. To właśnie ją spotkał zaszczyt spisania testamentu Hitlera jak i bycia świadkiem na jego ślubie z Ewą Braun. Znalazła się wśród uciekinierów z bunkra po śmierci Hitlera. Była jedną z tych nielicznych, która po wojnie krytycznie wypowiadała się na temat ruchu narodowo socjalistycznego i Adolfa Hitlera. Zmarła w pierwszych latach XXI wieku.


Polecamy:
Wojna Hitlera
Byłam Sekretarką Adolfa Hitlera
Film Upadek
Hitler i Upadek III Rzeszy
Teczka Hitlera
Zeznania sekretarki; 12 lat u boku Hitlera 1933-1945
Naziści
dodaj komentarz »
Copyright © 2006-2024 Vaterland.pl